SEMANİYE sıf. (ar. şeman ve -iyye'den şemaniyye). Esk. Sekiz.

Semanlye medresesi, Osmanlılar'da yunan felsefesinin ve İslam düşünce sistemi ile felsefesinin ayrı ayrı okutulduğu, kıyaslama ve tartışma yöntemlerine bir ölçüde yer verilen, bu amaçla da haşiye-i tecrit, şerh-i mevakif, hidaye, ekmel vb. fıkıh kaynaklarının okutulduğu medreseye verilen ad.