SEMEND a. (fars. semend). Esk.
1. Al ve kır arası donu olan at.
2. Güzel ve çevik at: “Zihni semend-i mülayim ki hüsn-i reftarı / Unutturur dil-i uşşaka ciive-i yârı" (Neti, XVII. yy.).
3. Semend-i ha- me, çevik bir at gibi olan kalem.