SEMERAT çoğl. a. (ar. semere'nin çoğl. şemersf). Esk.
1. Meyveler, yemişler,
2. Yararlar, verimler.
3. Sonuçlar.

—İkt. tar. OsmanlI devletinde mülk, toprak ve mukataalardan sağlanan irat ve gelirler. (Mukataalar dağıtılırken vezirlere de verilir, onlar da kendilerine verilen bu mu- kataaları mültezimlere daha yüksek bir fiyatla devrederlerdi. Aradaki bu fiyat farkına "semerat” denirdi.)