Anlamı yok sensizliğin
Perdeler, gökkuşağı, gölgem
Dışarıda güneşli bir haziran sabahı...
Sabah olur bir istanbul gecesinin ardından
Akşam giyinir beyaz elbiselerini
Ne söylesem boş, kelimeler bir, bir; istanbul hanımefendisi
Kocaman parıldayan bir kalp
Kömür karası gözler alev alev...
Anlamı silinmiş bir hüzün;
Sen gelince cezaevinin parmaklıklarından atlar.
Düşmek üzeredir gecenin gizi koynuna
Bir İstanbul akşamı,
Akşam güneşim, sudamlam, paylaşılmazım
7 renk ve ümit, bir sevi şiiri
Geceleri gülün dikeni,
Ne arar insan, ne bulur şu fani dünyada...
Akşam üstleri, gündüzün bekçileri, İSTANBUL
Anlamı yok pencerelerin, güneşin
Perdeler, gökkuşagı, birde sen
Akşam yine giyinir cezaevi elbiselerini
Ne söylesem boş...
Nasıl sevebilirim ki sensiz?
Anlamı silinmiş kömür karası geceleri...
Barış Ardahan
