SERZENİŞ a. (fars. ser, baş ve zeniş, vuruştan ser-zeniş).
1. Bir kimsenin kırgınlığa, hoşnutsuzluğa yol açan bir davranışını onun yüzüne vurma, bunun için ona sitem etme
2. Serzenişte bulunmak, bir şeyi, bir kimsenin yüzüne vurmak, ona sitem etmek.

—Esk. Serzeniş-i rüzgâr, zamanın, devrin serzenişi; kaderin cilvesi.