SESSİZLİK a.
1. Ses duyulmayan bir yerin durumu; sükûnet: Sessizlikte çalış mak. Kırların sessizliği, "insan, günlerin nasıl geçtiğini anlayamıyor'' diye sessizliği bozdu.
2. Susmak, hiçbir şey söylememek olgusu; Ortalığa bir ölüm sessizliği çöktü
3. Sessiz bir kimsenin niteliği: Ağırbaşlılığı ve sessizliğiyle dikkati çekerdi.

—Havc. Sessizlik konisi, ÛLÜKONİ'nin eşanlamlısı.