SEVİNÇ a
1. Bir isteği, bir dileği ger çekleşen, gerçekleşmek üzere olan ya da çok hoşlandığı bir şeyle karşılaşan bir kimsenin duyduğu süresi sınırlı haz; eksiksiz ve yoğun bir mutluluk duygusu: Büyük bir sevinç duymak. Sevincini göstermek Sevinçten deliye dönmek.
2. Sevinç gözyaşları dökmek, sevinç, veren bir olay ya da haberin etkisiyle ağlamak. || Sevinci kursağında kalmak, ortaya çıkan bir engel ya da kötü bir olay yüzünden sevine- mez duruma düşmek. |] Sevinçten uçmak, aşırı ölçüde sevinmek. || Yaşama sevinci. yaşamaktan, yaşamdaki yükümlülükleri yerine getirmekten duyulan neşe ve haz.
Kaynak: Büyük Larousse