SEVAİ a. (ar. sevS’i). Esk. dökme.
1. Bir tür ipekli kumaş. (Giysi, kuşak vb. yapımında kullanılan iyi cins bir kumaştı. Desenine ve kullanılan renklere göre sakızlı, allı, direkli, beyazlı vb. adlar alırdı.)
2. Telli sevai, altın ya da gümüş tellerle dokunmuş desenli sevai.

—Giy. Sevai kuşak, sevaiden yapılmış kuşak. (OsmanlIlar döneminde babası, amcası, dayısı gibi yakınları tarafından gelinin beline bağlanırdı.)