SEYYİAT, -tı çoğl. a. (ar. seyyi’e' nin çoğl. seyyi’at). Esk. Kötülükler, günahlar: "... bir kısmı da vakıa devr-i şâbık bakiyye ve sey- yiatından ise de. " (İsmail Suphi).

—ANSİKL. isi. Kuran ve hadislerde günahlar çoğunlukla ahret azabını gerektiren kötülükler, Tanrı'nın yasakladığı işler anlamında '/e “hasenat"ın (iyilikler) karşıtı olarak kullanılır. Kuran'da bir kötülüğün ardın dan iyi bir iş (hasene) yapılırsa Allah’ın bu kötülüğü bağışlayacağı belirtilir: "Kuşkusuz iyilikler kötülüklerin günahını ortadan kaldırır" (XI, 114). Bir başka ayette ise şöyle denir "Yasakladığımız büyük günahlardan (kebair) kaçınırsanız, biz de sizin seyyiatınızı bağışlarız" (IV, 31).