SISKA sıf.
1. Kemiklerinde hiç et, yağ bulunmayan bir canlı varlık ya da bedeninin bir bölümü için kullanılır; çok zayıf, cılız: Sıska çocuklar. Sıska bir köpek. Sıska bacaklar
2. Esk. Karın boşluğuna su dolmuş olan kimse için kullanılır.
3. Sıska olmak, karın boşluğu suyla dolmak, karnı şişmek (esk.). || Sıskası çıkmak, aşırı biçimde zayıflamak, sıskalaşmak: Açlıktan, uykusuzluktan sıskası çıkmıştı.