SIYANET, -tl a. (ar. sıyanet). Esk.
1. Koruma, saklama, muhafaza etme: "...mûessesatı daha ziyade ahlakî sıyanet maksadını takip ederler"(H. C. Yalçın).
2. Sıyanet etmek, sıyanet eylemek,korumak, gözetmek: "Genç adam ölümün nişanlısını başka aşklardan, başka kalplerden sıyanet edeceğini düşünüyor..."(H. E. Adıvar).