SIYRIK a.
1. Az derin yüzeysel yara: Dikenler arasından geçerken bacakları sıyrık içinde kalmış. Kazayı tek bir sıyrık bile almadan atlatmak.
2. Bir şeyin yüzeyindeki sıyrılmış yer.

♦ sıf.
1. Utanması, arlanması olmayan.
2. Sıyrılmış olan.