SİLAHSIZ sıf. Silahı olmayan, silah taşımayan kimse için kullanılır.
—Esk. ask. Askerlik hizmetini yapmak üzere hizmete çağrılan asker adaylarından, sağlık ve fiziki durumu cephede savaşmaya elverişli görülmeyenlerin bir bölümünün, o zamanki kurallara göre (kura usulü) cephe gerisi hizmetleri yürütmesi için yapılan ayırım.
Kaynak: Büyük Larousse