SİLO a. (fr. silo; isp. silo; lat. sirus'tan).
1. Taneleri, kökleri, yumruları, yeşil yembit- kilerini saklamak için yere kazılan çukur.
2. Yeşil yembitkilerini saklamaya yarayan dikey yapı. (Bk. ansikl. böl.)
3. Hayvan yemi olarak kullanılan ürünlerin (yeşil yembitkileri, pancar) iyice sıkıştırılarak ve üzeri hava ve su geçirmez bir örtü ile örtülerek yığıldığı yer.
4. Çiftlikte tane ya da hayvan yemlerini depo etmeye yarayan oda.
5. Büyük miktarda tahıl stoku yapmak için kullanılan dikey depolar topluluğu. (Bk. ansikl. böl.)

—Teknol. Toz ya da tane halindeki ürünlerin depolandığı yer.

—ANSİKL. Yeşil yembitkilerini silolama yada depolama gereğinin yaygınlaşması, ta- nm işletmelerinde, korunmaya alınan ürünü havadan ve sudan yalıtma amacını güden çeşitli silo tiplerinin doğmasına neden olmuştur. Başlıca silo tipleri şunlardır:
1. hendek silo; yanları berkitilmiş 1-2 m derinliğinde, 10-20 m uzunluğunda çukur;
2. kulvar silo; uzunluğu genellikle 20-30 m, aralığı 10-20 m, yüksekliği 1-2 m olan iki duvar arasındaki boşluk. Toprak düzeyinde yapılan bu silo, havyanların doğrudan doğruya serbestçe ya da mekanik bir düzenekle kolayca beslenmesine olanak sağlar;
3. köstebek yuvası silo: 100-300 m2 alan üzerine 1-2 m yükseklikte yapılan, tercihan durağan ve su geçirmez bir örtü ile örtülü yığın;
4. dokurcun silo: bir orta direğin çevresine yığılan ve üzeri plastik bir örtüyle kaplanan silindirimsi yığın; küçük miktarda üfün stokuna elverişlidir;
5 yuvarlak balyalı silo; balya makinesiyle sıkıştırılmış ve tek tek ya da toptan plastik bir örtü ile kaplanmış balya istifi;
6. kule silo: 400-600 m3 hacme erişebi- len 15-20 m yükseklikte yapı. Doldurma ve boşaltma makinelerle yapılır;
7. bumbar silo; yere serilen ve içi özel bir presle sıkıştırılarak doldurulan 3-4 m çapında büyük çuval.