SİLİCİ a. Silip temizleme, düzeltme, parlatma gibi işleri yapan kimse.
—Kuyuc. Çubuk silici, döner tabla altına yerleştirilen ve kuyu açma çubuklarını yukarı çıkarken temizleyen düzenek.
—Mak. san. Torna tezgâhında, sıvama işleri için kullanılan takım. || Zeytin biçiminde ya da bir mandren üzerindeki bir disk yığınından oluşmuş takım; çapı kendi çapından biraz küçük bir deliğe zorla sokularak, bunun içindeki pürüzleri gidermeye yarar.
—Tekst. Tarak dişlerinin arasını silmede kullanılan makine. (Bu işte genellikle pnömatik aspiratör kullanılır.)
♦ sıf. Silme işlevi gören.
—Bağışıkbil. Silici hücreler, bazı- bağışıklık tepkilerini yok edebilen T lenfositleri (timüsten türeme).
—Elekt. Bir etkinin sonucunu ortadan kaldırmaya yarayan bir organ, bir aygıt için kullanılır. (Bir cep hesap makinesinin silici tuşu, yazılan son rakamı silmeye olanak verir.)
Kaynak: Büyük Larousse