SİNSİ sıf. (sinmek’ten).
1. Gerçek düşüncelerini, duygularını gizleyen, başkalarına karşı ikiyüzlü ve çoğu kez kötü niyetli davranan kimse için kullanılır: Ne sinsi bir insanmışsın.
2. ikiyüzlülük, gizlilik gösteren tutum için kullanılır: Sinsi bir bakış. Yüzünde sinsi bir ifade belirdi.
3. Gizlice başlayarak, usul usul gelişen ve tehlikeli sonuçlar doğuran şey için kullanılır: Sinsi bir hastalık.
Kaynak: Büyük Larousse