SİSTİRE a. (yun. ksystra, rende'den). Marangl.
1. Sert ağaçtan masif ya da kaplamalı yüzeyleri kazıyarak perdahlamaya yarayan, çelikten kazıma aleti.
2. Sistire makinesi, parkeleri temizlemede ve cilaya hazırlamada, cilayı parlatmada kullanılan makine. || Kollu sistire, geniş yüzeyleri perdahlamakta kullanılan ve iki kollu demir bir gövdeye yerleştirilen laması bir vidayla ayarlanan sistire. || Lama sistire, dikdörtgen biçiminde çelik bir lamadan oluşan ve ileri geri hareket ettirilerek kazıma yapan sistire. || Parke sistiresi, yeni döşenmiş ya da cilası bozulmuş parkeleri perdahlamakta kullanılan saplı sistire. || Saplı sistire, iç köşeleri temizlemekte, geniş yüzeyleri perdahlamakta, eskimiş vernik ya da boya katlarını kazımakta kullanılan ve bir sap ile çift ağızlı bir lamadan oluşan sistire.

—Ciltç. -Yaldızlamadan önce, bir kitabın ağızlarını kazımakta kullanılan çelik bıçak.

—Taşoc. Mermer karoları silmede kullanılan, kumtaşından döner bıçak. (SİLME AYGITI da denir.)