SİSTOL a. (fr. systole; lat. systole; yun. systole, kasılmadan). Fizyol.
1. Kalp kasının kasılma devresinden biri. (Kalp boşluklarının her biri için ayrı ayrı gerçekleşir ama öyle ki iki karıncık sistolu eşzamanlı olduğu gibi iki kulakçık sistolu da eşzamanlı gerçekleşir. Karıncık sistolu kalp seslerinin birincisini, kalp tepesinin itimini ve atardamar atımını meydana getirir.) [Karşt. DİYASTOL ]
2. Yankı sistolu, sürekli yavaş nabzı olan hastaların muayenesinde bazen kalpten işitilen ek ses.