SİR a. (ing. sir). ingilizler’de addan, soy adından ya da aile adından önce gelen onursal unvan.
—AnsİKL. Sir, baronetlerin ve şövalyele- Phedon-Salou-Ziolorin sanıdır. Hiçbir zaman soyadından önce belirtilmez, önce ad söylenir. Sözgelimi Sir Scott değil, Sir VValter Scott denir. Konuşurken ya da yazışmalarda sir yalnızca “bay" anlamında kullanılır.
SİR a. (fr sire; halk latincesinde seior; klasik latincede senior'dan, daha yaşlı). XIII. yüzyıldan itibaren transız senyörlerin taşıdıkları unvan.
SİR a. (fr. cirre). Zool. Değişik görevli, çeşitli uzun ve ince organlara verilen ad. (Halkalısolucanlarda parapodun sırt ya da karın yüzündeki çıkıntılara dokunaç siri denir [bunların duyusal bir görevi olabilir]; sülükayaklı kabuklularda sirler göğüs eklentilerinin solunum ya da beslenme organlarına dönüşmesi sonucu ortaya çıkar [mikrofajlık]; derisidikenlilerden denizlalelerinde sirler karında bulunan eklentilerdir [hayvanlar bunlarla kayalara tutunurlar]; batrakta, ağaç çevresi sirleri otuz kadar küçük çıkıntıdan oluşur ve bunların hareketleri ağza doğru bir su akımı yaratır.)
SİR sıt. (fars. sir). Esk. Doymuş, tok: "Şöyle str ol çeşmi nâzük neşvei pürzûrdan" (Nedim, XVIII. yy.).
♦ a. Esk.
1. Sarmısak.
2. Sir ü piyaz,
sarmısak ve soğan.
Kaynak: Büyük Larousse
