SOLVATLAMA a. Fizs. kim. Çözünen bir maddenin moleküllerinin, çözücünün molekülleriyle tamamen ya da çözücünün karmaşık bir yapısının olması durumunda kimi molekülleriyle kısmen meydana getirdiği bileşme ya da birleşme olayı.

—ANSİKL. Solvatlama terimi, varlıkları gerçek çözeltiler durumunda da gözlenebilmesine karşın, daha çok kolloidal maddelerin meydana getirdiği olaylarla sınırlı olarak kullanılır (sulu çözeltilerde hidratların oluşumu vb.).
Solvatların oluşması, kesin olarak kararlı çözeltilerin (sol) meydana gelebileceğini gösterir; bu çözeltilerde çok ince biçimde dağılan madde, büyük bölümü tamamen çözünmeyen bir bileşikten oluşur. Örneğin metal, oksit, sülfür ve diğer metal tuzlarının çözeltileri bu tür çözeltilerdir.
Solvatlama ayrıca kuvvetli bir elektrolitin iyonları ile çözücünün molekülleri arasında da meydana gelebilir Bu durumda elektrolitin iyonlarınca oluşturulan bir alanın etkisiyle çözücü molekülünün kutuplanması sözkonusudur.