SOLO a. (ital. solo, yalnız). Başka bir aletin eşliğinde olsun ya da olmasın, bir tek icracı için yazılmış vokal ya da enstrümantal müzik yapıtı ya da bölümü.

—Koregr. Bir balede, tek bir kişi tarafından dans edilen bölüm.

—Müz. Cazda, bir müzikçinin, bir ritim grubu ya da bir büyük orkestra eşliğinde bir tema üzerine yaptığı doğaçlama.

♦ sıt. Müz. Yalnız çalan: Solo keman.

♦ be. Müz. Solo yapmak ya da solo çalmak, tek başına çalmak.