SOKULUM a. Yerbil.
1. Bir magmanın önceden var olan oluşumlara etkin ya da edilgen bir biçimde yerleşmesi yöntemi.
2. Derinlerde yerleşmiş magma kayaçlarının tümü.
—Mad. oc. Taş sokulumu, cevher yatağı içinde, yantaşlara koşut olarak oluşmuş kayaç kütlesi.
Kaynak: Büyük Larousse