SORUMLU sıf.
1. Bir otoriteye karşı kendisine bağlı olan ya da yükümlülüğünü üstlendiği kimselerin davranışları için hesap vermek zorunda olan kimse için kullanılır; mesul: Ergin olmayan çocukların verdikleri zararlardan aileleri sommludur.
2. Bir şeyi yapan ya da o şeyden dolayı suçlu olan ya da onun neden olacağı maddi ve manevi sonuçlara katlanmak zorunda bulunan kimse için kullanılır: Bir çalışmanın aksamasından sommlu olmak.
3. Bir görevle yükümlü olan kimse için kullanılır: Sommlu kişiyle görüşmek istiyomm. Derginin sommlu müdürü.
4. Düşünceli, ciddi, davranışlarının sonucunu göz önünde bulunduran bir kimse için kullanılır: Sommlu bir insan gibi davranmak.
5. Bir kimseyi, bir şeyden sorumlu tutmak, bir şeyin neden olduğu olumsuz sonucu bir kimseye yüklemek.

♦ a.
1. Bir kuruluşta, bir örgütte belli bir görevle yükümlü kimse; göreMİ: Sınav sorumlusu.
2. Bir şeyin nedeni olan kişi (özellikte kötü, olumsuz bir şey için): Bu başarısızlığın sommlusu ben değilim. Bir kazanın sorumlularını aramak.

—Ask. Hesap sommlusu, ordu mallarının hesap ve kayıtlarını tutmakla görevli