SÖNDÜRÜCÜ a. Yangın söndürme aygıtı. (Bk. ansikl. böl.)
—Hidr. bağl. Sönmemiş kireci, hidratlama yoluyla söndürmeye yarayan aygıt. (Sönmemiş kireç, uygun miktarda suyla birlikte silindir biçiminde ısıgeçirmez bir borunun ucundan girer. Borunun dönmesiyle ilerleyen malzeme öbür uçtan sönmüş kireç olarak çıkar.)
sıf. Yangın söndürmeye yarayan: Söndürücü bombalar.
Kaynak: Büyük Larousse