SOYLULAŞTIRMA a. Soylulaştırmak eylemi.

—ANSİkl. Derebeylik dönemi başında çoğunlukla Fransa’nın güneyinde, bazı derebeylik topraklarına sahip olmak, satın alanı soylu yapıyordu. XII. yy.'da büyük feodaller, özellikle şövalyelik yoluyla soylulaştırma hakkını ellerine geçirdiler. XIII. yy.’da İyi Philippe devrinde bu hak krallığa geçti ve soyluluk yazılı buyruklarla verildi. XV. yy.'da para sıkıntısı çekmeye başlayan krallık, bu buyrukları satmaya başladı. Bu satışlar, Ancien Rögime ’e kadar devam etti. Diğer yönden, bazı belediye görevleri, bazı idari ve adli görevler bu unvanları taşıyanları soylulaştırdı. Soylulaştırılma, rahip ya da soylu sınıfına girmeyenlere uygulanan kişisel vergiden bağışlanma gibi bazı ayrıcalıklar sağlıyordu. Bu vergiyi ödeyecekler listesine girmeyen bir kişi XVII. ve XVIII. yy.'da soylu sayılıyor ve üç kuşak bu vergiyi ödemezse soyluluk kesinleşiyordu. Soyluların topraklarına sahip oldukları halde, 1579 yılı Blois buyruğu dolayısıyla soylulaştırılamayan birçok sıradan insan, vergi tahsildarlarını satın alarak adlarını vergi yükümlüleri listesine koydurmuyor ve dolayısıyla özlemini duydukları soylu unvanına kavuşuyorlardı. Devrim, Fransa'da soylulaştırmayı kaldırdı, ama Birinci İmparatorluk, Restauration, Temmuz monarşisi ve İkinci imparatorluk soylulaştırmayı yeniden kabul etti.