SOYSUZ sıf. ve a.
1. Soyuna özgü nitelikleri, özellikleri yitirmiş olan.
2. Ahlaksal ya da düşünsel açıdan yozlaşmış, değerlerini yitirmiş, bozulmuş bir kimse için kullanılır; dejenere, yoz: O soysuzdan her şey beklenir.
3. Kötü tanınan bir soydan, aileden, sülaleden gelen kimse için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse