SÖZ VARLIĞI a.
1. Bir dilin sözcükler bütünü: Türkçenin sözvarlığı.
2. Bir bilime, bir tekniğe, bir topluluğa, bir çevreye özgü terimler bütünü: Kimya, felsefe sözvarlığı.
3. Bir dala, bir tekniğe özgü terimleri içeren yapıt.
4. Bir kimsenin, özellikle bir yazarın kullandığı sözcükler bütünü: Zengin ya da fakir bir sözvarlığına sahip olmak.
5. Bir sözlükte, bir veri bankasında, bir ad diziminde bulunan sözcükler bütünü: 50 000 terimlik bir söz varlığı olan bir sözlük. (Eşanl. VOKABÜLER, SÖZ DAĞARCIĞI.)

—Dilbil. Bir bütüncede yer alan kullanımların tümü kapsayıcı dizini. || Üretici dilbilgisinde, bir dilin öğelerini belirten sonlu sayıdaki simgeler bütünü