SÖYLEYİŞ a.
1. Sesleri çıkarma, söyleme biçimi, telaffuz: Söyleyiş yanlışlığı.
2. Duygu ve düşünceleri dile getirme biçimi; ifade: Söyleyişten söyleyişe fark vardır.

—Sesbil. Bir sesçil birimin gerçekleşmesini sağlayan fizyolojik ve anatomik etkenlerin bütünü. (Söyleyiş, iki bütünleyici veri dizisiyle belirlenir. Birinci veriler, söyleyiş biçimine, İkincilerse söyleyiş yerine [ya da noktasına] ilişkindir.) || Söyleyiş biçimi, havanın ses oluğundan (ses teli,erinin titreşmesi, kapanma, daralma, genizsillik) akış biçimi. || Söyleyiş bozukluktan ağız-yüz organlarının bir bozukluğu ya da ses tellerinin kötü kullanımı nedeniyle kimi seslerin çıkartılmasında görülen sürekli güçlük. || Söyleyiş yeri (ya da noktası), ses oluğundaki (dudaklar, dişler, dişyuvaları, sert ya da yumuşak damak, dil ucu, sırtı ya da kökü, küçük dil, boğaz, gırtlak) sıkışmanın en üst düzeye ulaştığı yer