STABİLİZATÖR a. (fr. stabilisateuı). Havc Bir uçağın yörüngesini kararlaştırmak için, düşey ya da yatay olarak yerleştirilen küçük kanat biçimindeki sabit düzlemlerin her biri. (Değişik stabilizatörler uçağın kuyruk takımını meydana getirir.)

—Fizs. kim. KARARLlLAŞTlRlCTnın eşanlamlısı.

—Mak. san. Salınımları önlemeye ya da sönümlemeye yarayan düzenek.

—Oto. Bir askı donanımı sisteminde, şasinin eğilmesini ve askı donanımı hareketlerinin genliğini azaltmak için şasi ile tekerlekler arasına yerleştirilen aygıt. (Sta- bilizatör, genellikle esnek bir taşımalık üzerine monte edilmiş, enine bir burulma çubuğu biçimindedir.)