STROMA a. (lat. stroma, -atis; yun. stro- ma, -atos, örtü,halı). Dokubil. Bir dokunun bağdokusu ve damarlardan oluşan örgüsü. (Sözkonusu olan yalnız bir destek yapısı değil, metabolizma işlevi de gören [madde alımı, madde alışverişi] temel bir yapıdır [örneğin yumurtalık stroması].)

—Bot. Kloroplastların içinde klorofil içeren lamellerin bulunduğu ana madde.

—Mantarbil. Bir konakta asalak yaşayan mantarlarda, konağın bir kısım hücrelerini saran ve az çok toprak biçimini alan miselyum yığını.

—Patol. Ur stroması, bir urun iskeleti ve besleyici dokusu. (Patologlar "stroma" te rimini genellikle kanserli dokunun değişime uğramış, mezanşim kökenli yapıları için kullanırlar.)

—Zool. Derisidikenlilerin iskeletinde organik ağ.