SUK a. (ar sülf).
1. Arabistan'ın çeşitli yerlerinde kurulan pazarlar. (Bk. ansikl. böl.)
2. Esk. Pazar, pazar yeri.
3. Meydan, alan.
4. Suk-ı sultanı, mezat yeri.

—ANSİKL. Kırsal kesimde, genellikle ayda bir kurulan pazarlar için kullanılır. Kuzey Afrika'da pazar çoğunlukla kurulduğu günün adıyla anılır. (Suk ül-hamis ya da yalnızca el-hamis, "perşembe pazarı"). Kentlerde, ticaret yapılan sokaklar için kullanılır, her sokakta belli bir tür ticaret ya da zanaat yaygındır; bu sokaklar kimi zaman kubbe ya da damla örtülüdür. Suk mahallesi genellikle kent merkezinde, büyük caminin çevresinde yer alır ve çarşı sokakları bu bölgeden çevreye doğru dağılır; lüks malların ticareti (esans, mücevherat, kitap) merkezde yer alır. Büyük önem taşıyan kumaş ticareti için de bir duvarla çevrili birkaç sokak ayrılmıştır. Kentin kapılarına yaklaştıkça, alıcıları köylüler olan ve çok yer kaplayan mallar satanların (araba imalatçıları, hasır ve saz satıcıları) ya da çevreye rahatsızlık veren (dericiler, çömlekçiler, demirciler) işler yapanların bulundukları suklar görülür.

SUK, -kku a. (ar. sekk1ten sukk). Esk. sil. Delikleri dar zırha verilen ad.