SULHİ, sıf. (ar. şu/(t ve -/'den şulhi. dişi, şulhiyye). Esk. Barışla ilgili, barışa ait.

—Ed. Bir savaş sonunda yapılan barışı, imzalanan antlaşmayı konu edinen kasidelere verilen ad (Örn. Sabit'in Karlofça antlaşması [1699] dolayısıyla yazdığı sulhiye.)