SUİSTİMAL
,
-li a
1. Görevini kötüye kullanma; yolsuzluk: Bakanlıklarda suiistimaller arttı.
2. Bir şeyi (soyut), bir kimseyi suiistimal etmek, kötüye kullanmak; bir kimsenin iyi niyetinden yararlanmak: Yetkisini suiistimal etmek. Birinin iyi niyetini suiistimal etmek.
—Huk. Hakkın suiistimali — HAKKIN KÜTÜYE KULLANILMASI. ll Nüfuz suiistimali - YETKİNİN KÜTÜ'YE KULLANILMASI.
Kaynak: Büyük Larousse