SÜFLİ sıf. (ar. süfl, sefil ve alçak olma ve -i'den süfli).
1. Adi, aşağılık bir kimse için kullanılır.
2. Pis, hırpani kılıklı bir kimse için kullanılır.
3. Hor görülen, aşağılık bir şey için kullanılır: Süfli işler.

—Esk. Aşağıda, altta bulunan.