RABBANİ sıt. (ar. Rabb’dan rabbani). Esk.
1. Tanrısal, Tanrı'yla ilgili, ilahi: Kaderi rabbani (ilahi kader).
2. Kendini Tanrı yoluna adayan.

—Din Aşai Rabbani, hıristiyanların kudas ayininde şarap ve ekmekten oluşan yemeklerme müslümanların verdikleri ad; bu ayinde okunan dua.