RABBİ a. (ar. Rabb, ve -/, birinci tekil kişi eki’nden Rabbi).
1. Tanrı.
2. Ya Rabbi — RAB

—Dilbil. '‘Rabb”a ar. birinci tekil kişi iyelik eki olan. " i " getirilerek yapılmıştır. Başına bir ünlem geldiğinde sondaki ünlü düşer ve kısa "i” ile söylenir.