RABBENA a. (ar. Rabb ve -na, birinci çoğul kişi eki'nden Rabbena).
1. Esk. Tanrı.
2. Rabbena hakkı için, bir şeyin doğru olduğunu belirtmek için ant içerken söylenir. |j Rabbena hep bana, her şeyin kendisi için olduğunu sanan ve bu tutumda olanların bencilliğini belirtmek için söylenir.