RAHT a. (fara ratjt). Esk.
1. At takımı.
2. Yolculukta gerekli olan eşyaların tümü.
3. Ev eşyası, ev gereçleri.
4. Kapı ya da pencere kenarlarına takılan menteşe
5. Raht-ı arus gelin eşyası. || Raht-ı hab, uyku elbisesi, pijama ya da gecelik. || Raht-ı hesti, herhangi bir kimsenin varı yoğu, her şeyi.

—Kur. tar. Raht hazinedarı, Osmanlılar’da has ahırda değerli eyer takımlarının bulunduğu ve korunduğu raht hâzinesinden sorumlu görevli. (Eyer takımlarının titizlikle bir defteri tutulur, bu defterin bir örneği defterdarlık başmuhasebecisinde bulunurdu. Hazinedar değişince raht hâzinesindeki malların sayımı ve denetimi bu deftere göre yapılırdı.) || Raht hâzinesi, has ahırlarda değerli eyer takımlarının saklanıp kapısının mührü hümayun ile mühürlendiği yer. || Raht kâtibi, raht hâzinesine konulan eşyayı deftere kaydeden görevli. || Raht-ı divani, devlet önde gelenlerinin atlarına divan günlerinde vurulan eyer takımları. || Raht-ı hümayun, padişahların bindikleri atlara vurulan değerli taşlarla süslü, işlemeli eyer takımı.

RAHT a. (ar. raht ya da reh|). Esk.
1. Kalabalık.
2. Aile, soy sop, sülale.
3. Kabile, oymak.