RAM sıf. (fara ram, boyun eğen'den).
1. (Bir kimseyi) ram etmek, bir kimseyi boyun eğdirerek buyruğu altına almak.
2. (Bir kimseye) ram olmak, bir kimseye boyun eğerek onun buyruğu altına girmek
.
—Tasav. Sufinin olan varlık ve benliği ile Tanrı’ya bağlanıp O’nun dışındaki tüm varlıklardan sıyrılması. (Müridin tüm gönlüyle şeyhine bağlanması için de aynı sözcük kullanılır.)

RAM a. (ing. Random Access Memory' den kısaltma). Elektron, ve Bilş. rasgele ERİŞİMLİ BELLEK'in eşanlamlısı.

RAM a. (ing. söze.).
1. Amerikan iç savaşı sırasında Merrimack" gibi bazı amerikan savaş gemilerini koruyan madeni kalkan.
2. Bu gemilere verilen ad.

RAM a. (fr. rame). Tekst. GERME -KURUTMA' MAKİNESİ'nin eşanlamlısı.