REHAVET, -tl a. (ar. rehavet).
1. Bedeni kaplayan gevşeklik, ağırlık.
2. Tembellik, uyuşukluk.
3. Rehavet çökmek, rehavet basmak, bir ağırlık, gevşeklik içinde kalarak uyumak istemek: Üzerime bir rehavet çöktü, ağzımı açıp konuşamıyorum.