REHİNE a. (ar rehin’in dişi, rehine).
1. Birtakım askeri ya da siyasi uyarmaların, vaatlerin, anlaşmaların yerine getirilmesi için tutsak edilen ya da verilen kişi: Düşmana rehineler bırakmak. işgal ordusuna karşı yapılacak herhangi bir hareket, rehinelerin kurşuna dizilmesiyle sonuçlanacaktır.
2. Birtakım isteklerin yerine getirilmesi için baskı aracı olarak kullanılan tutsak alınmış kişi.

—ANSİKL. Uluslarar. huk. 1949 yılında Cenevre'de imzalanan sözleşmeler, rehine almayı insan haklarına aykır) bir eylem saymış ve gerek iç savaşlarda gerekse devletler arasındaki savaşlarda rehine alınmasını yasaklamıştır.