REHREVAN a (fars reh, râh ve revân'dan reh-revân, râh -revân). Esk.
1. Yolcu, yola giden.
2. Rehrevan-ı ezel, azizler, Tanrı'nın sevgili kulları. || Rehrevan-ı gerdun, yedi gezegen || Rehrevan-ı seter, sabaha kadar ibadet eden. || Rehrevan-ı tarikat, derviş, tarikat mensubu.