RESMEN be. (ar. resm'den resmen).
1. Resmi kaynaklar tarafından, devlet adına, devletçe, resmi olarak: Olay resmen açıklandı.
2. Yasaya, yöntemine uygun biçimde, bütün gerekler yerine getirilerek, usulünce; yöntemince: Yabancı ülkede bir göreve resmen atanmak. Göreve resmen başlamak.
3. Açıkça, kesinlikle, görünür, açık bir biçimde: Bu çocuk resmen Sşık. Ona resmen düşman.
4. Esk. Biçimsel bir incelikle, içtenliksiz bir biçimde, âdet yerini bulsun diye.