REZONATÖR a. (fr. rösonateur) Kendi titreşim frekanslarından birine yakın frekansta dönemli bir kuvvetin etkisinde kaldığı zaman titreşebilen ve rezonansa girebilen cisim.
—Akust. Belirli bir frekansta baskın bir çınlama gösteren dışa açık bir oyuktan oluşan düzenek. (Rezonatörler karmaşık sesleri çözümlemek için Helmholtz tarafından tasarlanmıştır.)
—Elektron. Bir ya da birçok öz frekansı olan ve bu nedenle rezonansa girebilen sistem.
Kaynak: Büyük Larousse