RİCAT a., (ar. rtcfat). Esk.
1. Geriye dönme, çekilme, kaçma.
2. Vazgeçme.
3. Ricat etmek, geri çekilmek, geri kaçmak, gerilemek.
—Ask. tar. Ricat-ı kahkariye, osmanlı ordusunda birliklerin muharebede düşman baskısıyla yaptıkları geri çekilme hareketine verilen ad.
—Esk. gökbll. Rlcat-ı kevakib, yıldızların mihverlerinden geri dönmesi.
—Eek. tıp. Ricat-ı illet, hastalığın tekrarlaması.
Kaynak: Büyük Larousse