PALAS a. (büyük lüks otel anlamındaki fr. palace'tan). [Özel bir addan sonra) büyük, gösterişli yapı.
♦ sıf. Arg.
1. Basit, kolay bir şey için kullanılır: Palas bir ders, palas bir okul
2. Zorluk çıkarmayan, yumuşak huylu kimse için kullanılır: Palas bir öğretmen.
PALAS a. (fars. palas, pe- las). Esk.
1. Eskimiş aba. çul.
2. Eskimiş kilim ya da keçe.
3. Palas-pare - palaspare. t Palas-puş. eski çullar giymiş ya da sarınmış fakir.
Kaynak: Büyük Larousse