PASAPORT a. (fr. passeport'dari).
1. Ulusal sınırların dışına çıkabilmek ve başka ülkelere girebilmek için gerekli olan ve ilgilinin devletinin güvenlik makamlarınca verilen uluslararası seyahat ve kimlik belgesi. (Bk. ansikl. böl.)
2. Bir kimsenin pasaportunu eline vermek, o kimseyi işten atmak, kovmak (tkz.).

—Ask. denize. Savaş sırasında, ticari gemilere verilen ve geminin kimliğini, gideceği yeri, limanını, yük cinsini ve miktarını gösteren seyir belgesi.

—ANSİKL. Huk. Türk vatandaşları ve yabancı uyruklu kişiler, Türkiye'ye girebilmek ve Türkiye’den çıkabilmek için polis yetkililerine pasaport ya da onun yerine geçen bir belge göstermek zorundadırlar. Ellerinde geçerli pasaport bulunan kişiler, Bakanlar kurulu’nun belirlediği yolcu giriş ve çıkış kapılarından Türkiye’ye girip çıkabilirler. Pasaport ya da pasaport yerine geçen bir belgesi bulunmayanlardan türk vatandaşı olduğunu kanıtlayamayanlarla yabancılar geri çevrilirler. Türkiye Cumhuriyeti sınırlarından pasaportsuz çıkanlar ya da buna girişenlerle yurda pasaportsuz girenler para ve hapis cezalarıyla cezalandırılırlar.