PASİF sıf. (fr. passif; lat. pass/Vus’tan).
1. Olayları tepki göstermeden karşılayan, bir eyleme etkin olarak katılmayan kimse; o kimsenin tutumu için kullanılır; edilgen, edilgin: Pasif bir insan.
2. Pasif direnme, baskı ya da şiddet yoluna başvurmadan karşı koyma.

—Ask. Pasif korunma - korunma.

—Denizbil.,Kumlu ve depremsiz, yanında bir okyanus çukuru bulunmayan bir kıta kenarı için kullanılır.

—Dilbil. EDİLGEN'in eşanlamlısı.

—Elekt, Pasif devre, EDİLGEN DEVRE’nin eşanlamlısı. || Pasif öğe, EDİLGEN ÛGE' nin eşanlamlısı.

—Fizs. kim. DİNGİN'in eşanlamlısı.

—Fizyol. Pasif hareket, organizmanın dışındaki bir güç tarafından gerçekleştirilen hareket (hekim, hareket tedavisi yapan teknisyen vb.).

—Patol. Pasif belirti, vücudun herhangi bir yerinde yerleşmiş bir hastalığın vücudun başka bir noktasında meydana getirdiği
hastalık belirtisi

—Petrogr Bir magmanın, dlyapirik yerleşmenin tersine, yeraltı alçalmasıyla yerine oturması İçin kullanılır.

♦ a. Bir mal varlığının parayla ifade edilebilen borç ve yükümlülüklerinin tümü.

—Muhs. Bir işletmenin, bir şirketin, bir derneğin bilançosunda, onun ortaklarına ve üçüncü kişilere olan harçlarının tümünü gösteren bölüm. (Pasif, öz sermayeyi [sermaye ve ihtiyatlar], karşılıkları, uzun, orta ve kısa vadeli borçları ve bazen de net kârı içerir.)