PEYMANE a. (fars peymâne). Esk.
1. Şarap bardağı, büyük kadeh: Renk aldı özge ateşimizden şerâb ü gül I Peymine Söyleştin bunu gülzir söylesün" (Y. K. Beyatlı).
2. Peymane-keş, şarap içen. || Pey mane-şiken, kadeh kıran; sofu. [| Peymane -şikest, kadehi kınk. || Peymane-i muhabbet, aşk kadehi.