PIT, -tı (yansıma söze ).
1. Küçük bir şeyin yere ya da bir şeyin üzerine düşmesiyle çıkan çok hafif, belli belirsiz ses.
2. Pıt pıt, sürekli biçimde pıt sesi çıkararak. || Yüreği pıt pıt atmak, sözkonusu bir canlıysa, korku ve heyecan yüzünden yüreği sürekli olarak çabuk çabuk çarpmak: Bir uluma sesi duydu, yüreği pıt pıt atmaya başladı.
Kaynak: Büyük Larousse